Uzależnienie, problem powracający, ale czy koniecznie?

wrz 9, 2019 | Blog

Nawroty w uzależnieniu mogą dotyczyć alkoholizmu, narkomanii, lekomanii, hazardu oraz innych substancji czy patologicznych zachowań. Każdy, kto miał problem z uzależnieniem, może mieć nawroty, które są dla niego próbą sił. Stawienie im czoła jest nie lada wyzwaniem. Poddanie się oznaczać będzie powrót na wcześniejszą ścieżkę nietrzeźwości, a tego przecież nie chcemy.

Wychodząc z ośrodka leczenia uzależnień, pacjent mającymi problem jest zazwyczaj już świadom tego, co z jego życiem uczynił nałóg, jak wpłynął na jego psychikę, zdrowie fizyczne i najbliższych. Warto mieć na uwadze, że nawet wieloletni abstynenci niejednokrotnie doświadczają powrotu do starych nawyków. Tylko akceptując ten fakt, możemy odpowiednio przygotować się do radzenia sobie z taką sytuacją, a nawet jej zapobiec.

Jak rozpoznać objawy nawrotów?

Uzależnienie jest chorobą chroniczną. Oznacza to, że nawet zakończona sukcesem terapia i czasowe wytrwanie w abstynencji nie gwarantują powrotu do stanu sprzed nałogu. Wyjście z ośrodka jest równoznaczne z odbytą psychoterapią i zakończonym leczeniem, ale również z samodzielnym radzeniem sobie z trudnościami. Uzależnieni narażeni są wówczas na różnego rodzaju pokusy. Nie wszyscy pacjenci radzą sobie w takich sytuacjach, co powoduje, że pojawić się może nawrót choroby alkoholowej czy uzależnienia od narkotyków. W takim przypadku osobę uzależnioną trzeba jak najszybciej skierować na ponowne leczenie odwykowe, które obejmuje detoksykację organizmu oraz psychoterapię indywidualną i grupową. Celem podjęcia ponownego odwyku jest zatrzymanie rozwoju uzależnienia.

Zespół nawrotu choroby poprzedzają pewne sygnały, które każdy uzależniony lub ktoś z jego najbliższego otoczenia jest w stanie wyłapać. Można je podzielić na fazy:

– pierwsza – powrót zaprzeczania, czyli pojawiają się pierwsze obawy o to, czy uzależniony wytrwa w trzeźwości oraz zaniepokojenie swoim samopoczuciem,
– druga – charakteryzują ją zachowania ucieczkowe i obronne. Nałogowiec zaczyna przekonywać samego siebie, że nigdy nie będzie sięgać po używki, martwi się bardziej o siebie niż o innych, izoluje się od ludzi i więcej czasu spędza sam,
– trzecia – kryzys zaczyna narastać, dominuje smutek, przygnębienie, chory przestaje planować w sposób realny swój dzień i najbliższą przyszłość,
– czwarta – nastaje utarta zdolności do działania. To etap, na którym małe problemy urastają do rangi dużych, uzależniony złości się szybko na siebie i bliskich, ma poczucie klęski i tego, że niczego nie da się rozwiązać,
– piąta – popadanie w depresję, czyli brak chęci do działania, niejedzenie lub objadanie się, zaburzenia snu, coraz większe przygnębienie i samotność,
– szósta – osoba uzależniona traci kontrolę nad swoim zachowaniem, wymyśla usprawiedliwienia, aby nie chodzić na terapię, odrzuca pomoc, mimo iż czuje, że jest bezradna, czuje, że znalazła się w sytuacji bez wyjścia,
– siódma – występuje coraz większe użalanie się nad sobą i uzależniony zaczyna myśleć o piciu towarzyskim, ma nadzieję, że picie będzie „normalne” i pomoże pokonać ten chwilowy spadek formy psychicznej,
– ósma – na tym etapie charakterystyczna jest złość na siebie, na kogoś, na świat, frustracja, gniew, zerwanie kontaktów oraz niepanowanie nad własnymi emocjami,
– dziewiąta – to wtedy osoba uzależniona sięga po pierwszy kieliszek i rozpoczyna picie po to,
aby poradzić sobie z problemami. Znowu pojawiają się wstyd, poczucie winy, utrata kontroli.

Uzależnienie, problem powracający, ale czy koniecznie_ Blog Ośrodek Terapii Nefo

Jak poradzić sobie z powracającym uzależnieniem?

Z pewnością każda osoba, która zakończyła sukcesem terapię alkoholową i przeszła przemianę, nie będzie chciała wrócić do nałogu. Jednak jak to zrobić? Jedną z opcji jest samoobserwacja, która pozwoli wyłapać momenty zagrażające abstynencji. Wówczas zaistnieje jeszcze szansa na to, aby nie wejść do pubu na drinka lub do sklepu monopolowego. Zawrócenie w takich sytuacjach jest ratunkiem przed tym, aby ponownie nie wpaść w nałogowe picie. Kolejnym trudnym momentem jest ten, kiedy dookoła znajomi częstują alkoholem. Na krótką istnieją wytłumaczenia, jak np.: nie pije, bo prowadzę, biorę leki, jestem chory. Docelowo jednak lepiej zakomunikować wprost, że w ogóle nie pije się alkoholu. Jeżeli i to nie pomoże, a namowy nie ustąpią, zawsze można zmienić towarzystwo, bo w końcu chodzi o nasze zdrowie.

Gdy czujemy, że nadchodzi kryzys, można także poprosić o pomoc inną osobę po przejściach, która także miała do czynienia z uzależnieniem. Tylko taka osoba jest w stanie naprawdę zrozumieć, przez co przechodzimy. Głód może o sobie dać znać w niespodziewanym momencie i jest to problem, który dotyczy również osób żyjących już wiele lat w trzeźwości. Chwile słabości należy traktować jako sygnał, który pokazuje, że w Twoim życiu dzieje się coś złego, coś, co pcha Cię w sidła nałogu, wymaga wytłumaczenia i sięgnięcia po pomoc.

Bądź czujny

Aby z jak największym prawdopodobieństwem uchronić się przed ryzykiem wystąpienia nawrotu uzależnienia, nigdy nie należy w pełni wyzbywać się odpowiedniej czujności. Bardzo pomocne może okazać się zdobycie jak największej ilości informacji na temat swojej choroby, jak również informacji czym jest nawrót uzależnienia. Tylko pełna świadomość o przewlekłości, a także o niebezpieczeństwach, jakie mogą wystąpić, są w stanie zapewnić nam należytą ochronę. Jeśli zauważymy u siebie opisane wyżej objawy, warto spotkać się z terapeutą lub udać się na szczerą rozmowę w mitingu AA.

Przeczytaj również:

Ośrodek leczenia uzależnień. Jak wybrać ten właściwy?

Ośrodek leczenia uzależnień. Jak wybrać ten właściwy?

Leczenie uzależnień to długa droga, do pokonania której potrzebna jest zarówno silna wola pacjenta, jak i właściwy dobór specjalistów. Często jest tak, że jedyną skuteczną formą terapii jest terapia prowadzona przez stacjonarny ośrodek leczenia uzależnień.

Prywatny Ośrodek leczenia uzależnień – walka z nałogiem

Prywatny Ośrodek leczenia uzależnień – walka z nałogiem

W leczeniu nałogów i uzależnień nie ma tzw. półśrodków. Decyzja o podjęciu terapii jest trudna i wiąże się z wieloma obawami. W ośrodku uzależnień pracują jednak specjaliści pełni zaangażowania i pasji do swojej pracy, którzy służą profesjonalną pomocą w trudnym czasie odbywania terapii.

Nie bój się zmian! Jak zacząć wychodzić z nałogu.

Nie bój się zmian! Jak zacząć wychodzić z nałogu.

Kiedy osoba uzależniona zaczyna myśleć o podjęciu leczenia odwykowego, przeżywa wiele niepokoju i wątpliwości. Często zadaje sobie pytanie, czy to ma sens? W przeszłości wielokrotnie sama podejmowała próby zaprzestania picia, jednak bez efektu. Dlaczego poprzednie działania nie przyniosły oczekiwanych rezultatów?